ترانسفورماتور یک دستگاه الکتریکی است که به سیگنال ورودی AC (مانند صدا) اجازه می دهد تا سیگنال خروجی AC مرتبط را بدون اتصال فیزیکی ورودی و خروجی به یکدیگر تولید کند. این کار با داشتن دو (یا بیشتر) سیم پیچ سیم عایق دور یک هسته فلزی مغناطیسی انجام می شود. به این کویل ها سیم پیچی می گویند. هنگامی که یک سیگنال AC از سیم پیچ ورودی (اولیه) عبور می کند، یک سیگنال AC مرتبط روی سیم پیچ خروجی (ثانویه) از طریق پدیده ای به نام جفت القایی ظاهر می شود.
با تغییر تعداد دور سیم در هر سیم پیچ، ترانسفورماتورهایی را می توان ساخت که نسبت های امپدانس مختلفی دارند. نسبت بین امپدانس ورودی و خروجی افزایش یا کاهش سطح سیگنال را با عبور سیگنال از ترانسفورماتور فراهم می کند. ترانسفورماتورها دو طرفه هستند به طوری که یک سیم پیچ ورودی می تواند به سیم پیچ خروجی تبدیل شود و یک خروجی می تواند به ورودی تبدیل شود. به دلیل ماهیت دو طرفه ترانسفورماتور، می تواند افزایش در سطح سیگنال را زمانی که در یک جهت استفاده می شود یا در صورت استفاده معکوس از دست می دهد.
ترانسفورماتورها را می توان با چند سیم پیچ اولیه یا ثانویه تولید کرد. یک سیم پیچ همچنین می تواند چندین اتصال یا "شیر" داشته باشد. ضربه های متعدد امپدانس های متفاوتی را همراه با سود و زیان متفاوت ارائه می دهند.
